تازه شده بودم مسئول آموزش پایگاه بسیج مردمی محل. خیلی خوشحال بودم از اینکه می تونستم در یک سمت جدید به بسیجیان خدمت کنم. در همین حین از طرف پایگاه از من درخواست کردند با وجود کارهای زیادی که انجام می دم مسئولیت جانشینی گرهان پایگاه که یک گرهان از گردان عاشورای منطقه بود رو بپذیرم. برای اولین بار بود که هر چی می گفتم تعدادی جوون، حتی اونایی که سنشون از من بیشتر بود می پذیرفتند و انجام می دادند. تازه می تونستم در صورت انجام ندادن فرمان هر کدومشون رو که دلم می خواست تنبیه کنم. برا همین هم وقتی که به من خبر دادند رزمایش عاشورائیان فجرآفرین تو راهه نشستم تو خونه و چند تا فرمان تنبیه برا خودم آماده کردم تا فردا جلوی چشم نیروها کم نیارم و ضایع نشم. فردای اون روز تا می گفتم (از جلو نظام) دستهای بچه ها رو می دیدم که کشیده می شد و انگار یکی تو سرم می زد و می گفت : خوب!!! بعدش چی!!؟ فرمان بعدی رو که صادر می کردم (خبردار ) دستها با هم پائین می اومد و بغل دوخت شلوارشون جا می گرفت.

اوه!!! خدای من!!! چه شکوه و عظمتی! هرکی اطاعت نمی کرد اولین چیزی که بهش می گفتم فرمان سینه خیز بود. خیلی جالب و سریع رو زمین می خوابید و سینه خیز می رفت. برای اینکه نیروها از من حسابی برده باشن چهره ی خودم رو درهم می کردم و می گفتم : انگار ناهار بهت ندادن. شام چی خوردی؟ بعضی ها رو هم که نمی تونستم تنبیه کنم با صدای بلند می گفتم : ساکت!! مگه پادگان مسخره ی شماست! مگه اومدیم اینجا بخندیم. همه ساکت می شدند. آره راستشو بخای عاشورائیان یه بار دیگه هم فجر آفریدند. تا حالا دنبال کردی هر چی امام زمانت بگه انجام بدی؟ آماده شدی اگه امام زمانت فرمان بده و تو انجام ندی تنبیهت کنه؟ اگه فکر نکردی بیا با هم فکر کنیم. آخه امام زمان (عج) برا ظهورش احتیاج به پابه رکاب داره. اخوی آماده باش. باید برا امام زمانت فجرآفرینی کنی.!!!!!!!!!؟ به امید لبخند زیبای مهدی فاطمه (عج).

¤ نویسنده: مجتبی ابوالقاسمی پور